راه حلی بنام مهد کودک

من فکر می کردم که مهد کودک جاییه برای بچه هایی که مادراشون کارمندن و اگه یکی که خونه دار بود بچش رو می گذاشت مهد بی مسئولیت بود و خودخواه , چنین بود و چنان . خودم می رفتم سرکار و بچم رو می گذاشتم پیش مامان بزرگاش تا اینکه دختر کوچیکه هم اومد من موندم تو خونه و کارم شد بچه داری یکروز چشام رو باز کردم و دیدم یا از صبح دارم برای دخترکم کارتون می ذارم تا بشینه یکجا یا اگه یک کوچولو شیطنت می کنه صدا خوشگلم رو ول می کنم سرش . دیدم اینطوری نمیشه بچم دلش می خواست با بچه ها بازی کنه , کتاب می می نیش رو می آورد (اونیکه می می نی می ره مهد ) و می گفت مامان ببین می می نی می ره مهد خوب منم باید برم دیگه خلاصه رفتم یک پرس و جویی کردم و یک مهد مناسب و نزدیک به خونه پیدا کردم و دخترکم در دو سال و سه ماهگی مهد رفتنش رو شروع کرد ماه اول خودم باهاش رفتم تا دیگه عادت کرد .

مهد رفتن براش خوب بود چون یاد گرفت چطوری با بچه ها بازی کنه و کنار بیاد , غذا خوردنش بهتر شد , خوابیدنش منظم شد و کلی شعر و داستان جدید یاد گرفت

مهد رفتنش برای منم خوب شد چه حالا که دوباره کارم رو شروع کردم و چه اونموقع که خونه بودم . یک کم وقت واسه خودم داشتم و این باعث می شد انرژی کافی جمع کنم برای وقت با هم بودنمون

مهد رفتنش واسه دختر کوچیکم خوب شد چون در نبود خواهرش توجه بیشتری رو می گیره و مهمتر اینکه می تونه با دل راحت با اسباب بازیهاش بازی کنه