مادر با کفایت

بعد از ظهره و من خواب آلود می خوام که بچه ها رو بخوابونم تا خودم هم بتونم یک چرتی بزنم . یک بالش روی پام می ذارم و دختر کوچیکه رو می ذارم روش و شروع می کنم به تکان دادن پاها و لالای خوندن . لالالالا....  در کنار من دختر بزرگه هم روی پاش یک بالش گذاشته و یک خرس قهوه ای را روی آن می خواباند . دخترک روی پای من لگد می زند و ناآرامی  می کند اما خرسی گویا به خواب رفته است , مادرش بغلش می کند منتقلش می کند روی تخت و با کیمیا برمی گردد , دختر ک روی پای من در حال پرت کردن پسونک از دهانش است  که می بینم کیمیا هم خوابیده , دوباره مادرش منتقلش می کند روی تخت و نوبت کاترینا می شود . برای دخترک شیر درست می کنم , می خورد اما نمی خوابد کماکان لنگ و لگد می زند.  به دختر بزرگه که در حال بردن کاترینای خواب به اتاقش هست می گویم که همانجا در اتاقش بماند میدانم  که نخوابیدن دختر کوچیکه مربوط به رفت و آمد دختر بزرگه و عروسکها در کنارش هم می شود . باز هم صدای لالاییمان بلند می شود , نخیر انگار این بچه خوابش نمی آید بعد از نیم ساعت دیگر تقلا از خواباندنش  پشیمان می شوم . به اتاق دختر بزرگه سر می زنم روی زمین قطاری از عروسکها و خرس و سگ و اردک خوابیده اند و مادر مهربانشان روی همه شان پتویی کشیده و خودش میان چند عروسک دیگر روی تختش خوابیده است . مادر با کفایتی است نه ؟